Էն փողոցային կատուների նման հազար կյանքով եմ ապրում: Առավոտյան արթնանում` լսում եմ տատիս օրհնանքն ու անեծքը` եղանակին, կատուներին, սերիալի լավ ու վատ դերասաններին, իշխանությանն ու կողքի հարևան Սոնիկ տոտային ուղղված:
Արխիվներից պեղում-հանում միջոցառումների ազդագրերն ու… Ի~նչ հանրահայտ միֆեր էին ջարդվում կամ ստվերում մնացած ներկայացումներ, համերգներ ի հայտ գալիս: Աֆիշները հնչում էին ու ցուցադրում…
Նոյեմբերին, երբ Պապլավոկը ավելորդությունները թոթափում ու մի քիչ իմ պատկերացրածին է նմանվում, երեկոները մեկ-մեկ ես Ռուբեն Ֆիլյանին զգում եմ: Ավելի ճիշտ, սկսում եմ մի երկար հարցազրույց՝ իմ պեղած պատասխաններով:
LiveJournal –ի օգտատեր խոհարար-ճանապարհորդ Zendosa-ն Ռուսաստանից պատմեց իր տպավորությունների մասին, որոնք ստացել է Երևանում անցկացրած մեկ օրվա ընթացքում:
Փարաջանովի՝ վրացական ընկալումների, դափ-դատարկ մնացած դահլիճի, ու Golden Upricot փարթիի ծիրանի հյութով շոթերի մասին։
Փողոցներ կան, որոնք թռնելու համար են: Օրինակ՝ Խանջյանը: Մինչև որ մի օր Գետառի բուգը մետաղյա վզկապով կապեցին, տրամվայներն էլ հետը ջրեցին-գնաց:
Մեզ՝լուծազգիներիս, արգելեցին այդ հարցով դիմել իրեն: Բայց ինկվիզիցիան հո՛ անմահ է: Հոգեբանական ճնշումներն ուժեղացնելու նպատակով նա մեկ այլ սարսափելի հնարքի դիմեց:
Քլաբվել սիրողների համար կա լավ նորություն. այս օգոստոսի առաջին կեսին երիտասարդների սիրելի ֆեստը կլինի Երևանից ընդամենը 600 կմ – ի վրա:
Մենք` մտոցներս, հայերի նման ենք, որքան էլ տարբեր` նույն ջուրն է հոսում մեր միջով:
Ապրիլի 21-ն Այլընտրանքային գիտակցության ու ստեղծագործ երեւակայության օրն է։ Հենց այս օրն է պետք մարտահրավեր նետել տոտալիտար գիտակցությանը։